مهمترین گام برای نابودی محیط زیست و جنگلهای شمال ایران!!

برای نابودی محیط زیست ایران هر اقدام ممکن انجام شده است. 

اولین گام:
 سد سازی دو برابر حجم آبی کشور و ده برابر حد بحران به جای آبخیزداری و آبخوان داری؛ 
 نتیجه :
         - تبخیر بیش از ۷۰ درصد آب پشت سدها
         - انتقال آب باقی مانده از تبخیر عمدتاً برای مصارف شهری

 نتیجه :
       - عدم تجدید آب های زیرزمینی که به جریان آب رودها وابسته بود(البته مقصر، به دروغ چاه های کشاورزان معرفی شد. در حالی که حفر چاه معلول خشکی زمین است)
       - خشک شدن روستاها، تالاب ها، جنگل ها و مراتع و... که به خشکسالی نسبت داده شد.    (انگار از آغاز نمیدانستند که ایران کشور گرم و خشک است و آب، گرانبهاترین هدیه خدا به              انسان است. و این که آب جمع شده بر سطح زمین، در مقابل آفتاب و گرما تبخیر و از                    دسترس خارج میشود.)
       - تشدید جریان سیلابها با هر بارش باران، به دلیل خشک شدن زمین، و عدم انجام آبخیزداری و آبخوان داری. 
       - با عدم تجدید آب و خشکی مخازن آب زیرزمینی، فرونشست و فروچاله به بیش از صد برابر    حدبحران رسید. که اکنون، به تهدیدی برای همه زیرساختهای کشور تبدیل شده (ایران             رکورد دار فرونشست در جهان است) 

این اقدامات اکنون علاوه بر تشدید جریان مهاجرت، به جنگ آب بین استانها و شهرها در داخل کشور انجامیده است. 

گام دوم :
کاشت چندین هزار هکتاری درختانی مانند کهور آمریکایی به جای درختان بومی و مثمر در مناطق خشک ؛ که علاوه بر جذب و نابودی آبهای زیرزمینی؛ برای انسان، به شدت بیماری زا، و برای حیوانات علف خوار کشنده هستند.

گام سوم :
 کاشت درختان سوزنی برگ در جنگلها به جای درختان بومی که اغلب مثمر و همه مفید بودند. در حالی که درختان سوزنی برگ دارای رزین به شدت آتش گیر هستند. 
 با این کار زمینه آتش گیری بدون امکان کنترل، در جنگلهای رو به خشکی (به خاطر انتقال جریان طبیعی رودها)، فراهم شد.

گام چهارم :

آزادراه تهران_شمال

که استان مازندران و گیلان را به حومه تهران، و تبدیل بهترین جنگلها و زمینهای کشاورزی ایران به ویلا سازی برای تهرانیها کرد.

 

 اکنون تا سقوط محیط زیست شمال ایران تنها یک گام مانده است. 

 انتقال آب دریاچه محدود  «خزر» و مشترک با ۵ کشور همسایه شمالی، به داخل کشور برای شیرین کردن  و مصرف آن .

با این عمل، جنگ بر سر آب از داخل، به همسایه های شمالی کشور هم کشیده خواهد شد.

 
با شروع جنگ آب، با همسایگان شمالی و رقابت در انتقال و مصرف آب این دریاچه، زمینه برای نابودی این دریاچه، و نابودی جنگلهای شمال و بهترین مناطق آب و هوایی کشور هم کلید میخورد. 
که البته فرمان آن هم علی برکت الله، صادر شده است. 

 

تا زمانی که محیط زیست کشور فقط به چشم زینت دیده شود؛ نه محیط «زیست»!!

 تحصیلکرده های تک چشم و یک بُعدی نگر، جز تقلید و عمل به سفارشات ظاهراً عمرانی دشمنان، کاری نمیشناسند!!

به جای انجام آمایش بومی ایران، با تکیه بر بررسی شرایط کشور و نحوه ی تعامل پیشینیان با این سرزمین که سبب سرسبزی و آبادی آن با همه تنگناها، با مدد گرفتن از هوش و خِرد جمعی میشد؛  آمایش سرزمین ستیران فرانسویها برای ایران (که برای هیچ کشوری جز بدبختی به ارمغان نبرده و نمیبرد)؛ ادامه می یابد!! 

آیا امیدی برای بهبود شرایط کشور میتوان داشت؟!!!