چاره چیست؟
چاره، بازگشت به تعقل، بریدن از برنامه‌های دشمن، خودباوری و جبران عقب ماندگی تحمیلی غرب به کشورمان است.
برای رسیدن به آبادانی مجدد کشور، کنارگذاشتن آمایش سرزمین ستیران که توسط دشمنان کشور طراحی شده و کپی های آن در طول ۴۰ سال، که سبب تمرکز سرمایه و خدمات کشور در پایتخت و چند شهر بزرگ دیگر به اسم قطبهای توسعه و در واقع قطبهای مصرف زدگی ، بیعدالتی، وابستگی و عقب ماندگی اغلب مناطق کشورهستند؛ ضروریست.
ضرورت برنامه ریزی منطقه ای
غربیها پس از حملۀ نظامی به کشورهای دیگر، برای تثبیت تسلطشان، با ادعای کمک به پیشرفت کشورهای زیرسلطۀ خود(استعمارو طلب آبادانی)، به نابودی فرهنگ کشورهای مستعمره و گسترش فرهنگ خود، پرداختند. این امر با بورسیه کردن و تربیت جوانان این کشورها در کشور سلطه‌گر، و ایجاد مدارس جدید در تقابل با فرهنگ بومی کشور، در مستعمرات شکل گرفت.
رودها و دریاچه فاضلاب جنوب تهران قبلا کجا بود؟ و چرا در هر شهری که شبکه انتقال فاضلاب افتتاح می‌شود، بی آبی مهلکی رخ می‌دهد؟
متخصصین و مدیران، آب و فاضلاب مدعی هستند علت عدم تجدید آب زیرزمینی شهر تهران، انتقال فاضلاب شهر برای تصفیه به سبک غرب و مدرن فاضلاب نیست؟!!
با اینکه کوهها 1/5 درصد سطح خشکی های زمین را پوشانده اند بیش از ۵۰ درصد آب شیرین دنیا را تامین میکنند. گرچه در ایران این نسبت بسیار بالاتر است.
هرجا کوه هست آب هم هست و در کنار کوه ها روستاها و شهرها پا گرفته اند.
فساد اداری چند چهره دارد:
1- فساد آشکار که نمونه آن دریافت رشوه و شناخت عوامل و برخورد و اصلاح آن نسبتاً آسان است.
2- فساد عمیق که ظاهر الصلاح است و به اهداف و برنامه‌های غیرآشکار ادارات و سازمانها بازمی‌گردد.
آب در مسیر خود زیست بوم (اکو سیستم) های پیچیده و پیوسته ای با ترکیب خاصی از گیاهان حشرات و حیوانات به وجود آورده است (من الماء کل شیء حی)
اقتصاد ایران قبل از کشف نفت و پی آمد آن استثمار، بر تولید خودکفای کل نیازهای انسان استوار بود.
سابقا به دلیل سردی هوا، بارشها به صورت برف و بر روی کوهها، ماندگار بود. به تدریج برفها آب شده و در زمین جذب میشد. اما اکنون، گسترش شهرها، و وسایل گرمازا و اتومبیلها، سبب گرم تر شدن هوای محیط شده؛ و
هر چاه جذبی یک تصفیه خانه طبیعی است؛ بلکه تنها تصفیه خانه ای است که از عهدۀ رفعِ آلودگیِ کاملِ فاضلاب شهرها با هزینۀ اولیه ناچیز و بازیافت کامل آبِ مصرفی، حتی با گسترش شهر، برمی آید.
حال آنکه متاسفانه توجه عمدۀ مسوولان کشور ما، صرفاً محدود به امداد و نجات و یاری رسـاندن بـه آسـیب دیـدگان، جبـران خسارات و بازسازی، پس از وقوع بلایا؛ و به همین دلیل، همیشه غافلگیر کننده!!! بسیار پر هزینه و مکرر است!!!
زمانی که حزب کمونیست چین در سال ۱۹۴۹ قدرت را به دست گرفت، تلاش مائو برای آن که چین را طی هفت سال به سطح صنعتی بریتانیا برساند به بزرگترین قحطی دست‌ساز بشر منجر شد؛ و ۳۰ میلیون دهقان در عرض سه سال از گرسنگی مردند.
از ۱۹۷۸، دنگ به جای دموکراسی غربی، با درک خطرات کنترل بالا به پایین، ابتکار پایین به بالا را در بوروکراسی عریض و طویل چین بنا نهاد. ویژگی‌های پاسخگویی، رقابت، و محدودیت دوره‌ای بر قدرت را وارد نظام
