آیا میان رود ها و دریاچه های فاضلاب جنوب تهران با تخلیه آب زیرزمینی آن ارتباطی نمی‌بینید؟!!
اگر به دنبال آب زیرزمینی تهران می گردید؛ به جنوب شهر تهران و شهر ری سری بزنید!!
رودهای عظیم و دریاچه های فاضلابی که به ناگهان از آن منطقه سر در آورده، همان آب زیرزمینی تهران است که قبلاً با تصفیه کامل فاضلاب در چاه های جذبیِ ساختمانهای شهر تشکیل میشد!!و اکنون، با انتقالِ فاضلاب، به بی آبی و فرونشستِ شهر و آلودگی جنوب شهر، دامن زده است.
در اغلب شهرهای کم آبِ ایران، سیستمی به نام چاه جذبی فاضلاب وجود دارد، که فاضلاب های منازل را با عبور از ده ها لایه زمین رسوبی، از هر نوع آلودگی، تصفیه و پاک و با اضافه شدن به مخازن طبیعی آبِ زیرزمینی، قابل استفاده مجدد میکند.
این آب، فقط با کلر زنی قابل آشامیدن است.
اما عمداً با تحریک تعدادی رسانه قلم به مزد یا بی اطلاع، به بهانه آلودگی آب زیرزمینیِ تهران!! تصمیم گرفته شد که این فاضلاب با کانال کشی برای تصفیه به جنوب شهر منتقل شود.
در حالیکه دهها تصفیه خانه هم نمی‌تواند، تصفیه فاضلاب حاصل از مصرف ۲۰ میلیون نفر از ۵ سد عظیم را که سابقا چاه های فاضلاب جذبی، در کل سطح شهر انجام می دادند، انجام دهد.
بنابراین، به جریان رودها، و تشکیل دریاچه های فاضلاب انجامید.
مهم‌تر این که این پساب، حتی در صورت تصفیه، کمکی به تجدید آب زیرزمینی شهر و جلوگیری از فرونشست نمیکند.
بنابراین، علاوه بر آلودگی جنوب شهر با رودها و دریاچه فاضلاب، با عدم تجدید اب زیرزمینی؛ شهر با کم آبی شدید و رکوردداری در فرونشست زمین، در دنیا، روبرو شد.
اکنون، برای نجات این شهر از بی آبی و فرونشست، راهی جز بازگشت، به شرایطِ قبل از انتقال فاضلاب وجود ندارد.
حتی در صورت ادامه انتقال فاضلاب، باید به زودی، شاهدِ فرونشست، فروچاله و فروریختنِ ساختمانها و زیرساختهای این شهر باشیم.
در حال حاضر بدترین خبر این است که این تجربه با وجود آسیبهای غیرقابل جبران، در کرج، تکرار شده و قرار است در همه شهرهای کم آب ایران به بهانه تامین آب برای صنایع، تکرار شود؟!!
واقعیت این است که سیستمهای آبیِ موجود در کشور ما، از جمله قنات، چاههای فاضلاب، آبخوانداری، آبخیزداری، سیستمهای آبیاریِ غرقابی، یا قطره ای و... هر یک با بررسی شرایط خاص آب و خاک و هوایِ هر منطقه، توسط دانشمندان ایران، طراحی و اجرا شده بود. حتی نوع گیاه مناسب هر منطقه شناسایی و رایج میشد؛ و همین عوامل، سبب سرسبزی و پایداری محیط زیست هر منطقه بود.
ولی متاسفانه، با گسستگی از سنتهایی که سبب پایداریِِ آب و خاک و بهبود هوای هر منطقه میشد، و تقلید نابجا از روشهایِ متفاوت و نامناسب برای کشور ما، و حتی درس نگرفتن از نتیجه این تقلیدها، اکنون، بحرانهای مهلک زیست محیطی، و غیرقابل جبران، به کشور ما تحمیل شده و میشود!!
