ارز دولتی مایه فساد، عدم تولید داخلی، گرانی، خروج غیرضروری ارز از کشور

زمانی که میگفتیم ارز دولتی مایه فساد است و مانع تولید داخلی میشود و باید حذف و یارانه آن  در مرحله مصرف اختصاص داده شود ؛ میگفتند اگر حذف شود، مرغ 35 هزار تومن خواهد شد!!

هم مابه التفاوت ارز را خوردند، هم قیمت مرغ را به 40 هزار تومن رساندند.

 در صورتی که اگر به جای این کار همین مابه التفاوت را به مصرف کننده یارانه میدادند. ارز از کشور برای این موادی که به سادگی در داخل کشور قابل تولید است، خارج نمیشد چون تولید خوراک دام در داخل قابل رقابت و باصرفه میشد . قیمت مرغ هم این قدر بالا نمیرفت.

اکنون تولیدات کشور به سمت صادرات سوق داده شده که آن هم به راحتی توسط دشمنانمان، یا نفوذیهای داخلی پس از هزینه های بیشمار تولید، قابل جلوگیری است!! و اغلب نابود میشود؟!!!

این که میگویند آب نداریم پس باید مواد اساسی کشاورزی را وارد کنیم هم ؛ یک فریب بزرگ هست چون بی آبی را عمداً خودشان با سدسازی و جلوگیری از آبخیزداری و آبخوان داری، در دوره زنگنه در وزارت نیرو، گرفتند.

در حالی که اگر بخصوص سدهای خاکی که حتی به دلیل وسعت سطح، بیش از 75 درصد آب را تبخیر میکنند؛ جمع آوری شود، و از آبهای ژرف که به دریا میریزند بهره برداری گردد، کشور قطعا آباد خواهدشد.

لازم به ذکر نیست که امکان استفاده از نیروگاههای گازی در کنار دریا و نیروگاههای تجدیدپذیر در سایر نقاط کشور به سهولت در کشور ما فراهم است . البته اگر به جای سدسازی ، در این زمینه ها سرمایه گذاری شود.

 

کشت فرامرزی هم کاری احمقانه تر از واردات با ارز رانتی 4200 است.

چون هزینه ای که در کشور دیگری برای تولید بکنیم هیچ تضمینی برای برگشت محصول ندارد. و ما هم نمیتوانیم برای احقاق حق خود، اقدامی کنیم.

در کشور خود نمیتوانیم جلوی احتکار را بگیریم.

لابد اگر محصول را خوردند میخواهیم به سازمان ملل شکایت کنیم!!!

شراکت در بهره برداری از سد در تاجیکستان را  که قرارداد قانونی داشتیم با یک بهانه مسخره خوردند، هیچ اقدامی نتوانستیم بکنیم.

حتی حقابه قانونی کشورمان را از افغانستان نمیتوانیم بگیریم؛ گندم و خوراک دام که خوردنی تر است.