۱ - ادعای تصویب قانونی در کمیسیون آب سازمان ملل مبنی بر وجود فقط ۵ سال فرصت برای ساخت سد بر روی رودهایی که به دریا یا کشورهای دیگر میرسد! که سبب آغاز سدسازی فله‌ای بدون بررسی شرایط و آثار آن، در کشور ما در دوره حکومت آقای هاشمی شد!
در حالی که پس از گذشت ۴۰ سال، ساخت سد در ایران و کشورهای مختلف از جمله همسایگان ما همچنان ادامه دارد!
چرا دشمنانی که مانع فروش دارو برای کودکان ایرانی میشوند؛ وام صندوق بین المللی برای تکمیل شبکه فاضلاب میدهند ؟!
وزارت نیروی ایران مفتخر است که نه تنها سرانه ۲ لیتر آب آشامیدنی شهرها (یک درصد کل مصرف)، بلکه همه آب مصرفی شهرها (شستشو، سیفون توالت و آبیاری باغچه‌ها) را به جای استفاده از آب زیرزمینی پاک و زلال، از باقی مانده آب سدها پس از تبخیر ۷۵ درصدی تامین و پساب آلوده آن را روانه اطراف شهرها می‌کند!!
۴۰۰ میلیارد متر مکعب بارش سالانه کشور است که پس از وقوع سیلاب‌های مخرب، آن را همراه با رسوبات فراوان، در سدهای بیشمارکشور جمع کرده پس از تبخیر ۳۰۰ میلیارد متر مکعبِ آن (۳ برابر متوسط تبخیر جهان) بقیه را به شهرها منتقل می‌کنند.
گرچه قائله به همین جا ختم نمی‌شود!
