۱ - ادعای تصویب قانونی در کمیسیون آب سازمان ملل مبنی بر وجود فقط ۵ سال فرصت برای ساخت سد بر روی رودهایی که به دریا یا کشورهای دیگر میرسد! که سبب آغاز سدسازی فله‌ای بدون بررسی شرایط و آثار آن، در کشور ما در دوره حکومت آقای هاشمی شد!
در حالی که پس از گذشت ۴۰ سال، ساخت سد در ایران و کشورهای مختلف از جمله همسایگان ما همچنان ادامه دارد!
۴۰۰ میلیارد متر مکعب بارش سالانه کشور است که پس از وقوع سیلابهای مخرب، آن را همراه با رسوبات فراوان، در سدهای بیشمارکشور جمع کرده پس از تبخیر ۳۰۰ میلیارد متر مکعبِ آن (۳ برابر متوسط تبخیر جهان) بقیه را به شهرها منتقل می‌کنند.
گرچه قائله به همین جا ختم نمی‌شود!
چاههای جذبی را که نوعی از سیستم بیوگاز است؛ میتوان هوشمندانه ترین سیستم تصفیه فاضلاب، با اولویت بازیافت آب پایدار شهرها برشمرد.
مراحل تصفیه فاضلاب در چاه جذبی
کم بارشی و خشکسالی را باور کنیم یا سیلابهای ویرانگر را!!
قهر آسمان را باور کنیم یا مدیریت غلط و عقب مانده را !!!
باز هم فقط صحبت از خارج کردن سریع سیلِ آب شیرین از شهرها و روستاها و جبران خسارت است!! و خوشحالی از بیشتر شدنِ ورودیِ، آب و رسوبات به سدهایی که پس از پایان بارشها، به سرعت در مقابل گرمای هوا و بادهای 120-200 روزه تبخیر میشوند!!! و رسوبات و گل و لایی که میمانند!!
