کم بارشی و خشکسالی را باور کنیم یا سیلابهای ویرانگر را

کم بارشی و خشکسالی را باور کنیم یا سیلابهای ویرانگر را !!

قهر آسمان را باور کنیم یا مدیریت غلط و عقب مانده را !!!

علیرغم آسیب سیلها فقط صحبت از خارج کردن سریع سیلِ آب شیرین از شهرها و روستاها و جبران خسارت شنیده میشود!! و خوشحالی از بیشتر شدنِ ورود آب و رسوبات به سدهایی که پس از پایان بارشها، به سرعت در مقابل گرمای هوا و بادهای 120-200 روزه تبخیر میشوند!!! و رسوبات و گل و لایی که میماند!!

کارشناسان این وزارتخانه هرگز به انجام آبخوانداری، آبخیزداری و پخش سیلاب، فکر هم نمیکنند!! در حالی که این نوع اقدامات، با هزینه ای حتی کمتر از جبران خسارات، (که ممکن نیست) مخازن زیرزمینی آب را تجدید، با رطوبت خاک، آن را سرسبز، و فرونشست و فروچاله و تخریب زیرساختها را متوقف میکند!!

البته اگر کارشناسان وزارت نیرو و مسؤلینش، ضرورت آن را درک هم میکردند، تضارب منافع به دلیل مالکیت شرکتهای خصولتی وابسته و سودآور، و منافع مشترک با این شرکتها، اجازه کار اصولی برای حفظ آب و خاک کشور را به آنها نمیداد و نمیدهد!!

چون جز سدسازی و انتقال آب، و اخیراً انتقال فاضلاب و شیرین سازی آب شور دریا و انتقال!! هیچ فعالیت اصلاحی واقعی، منافع بالا برای مافیای سدسازی و انتقال آب را تأمین نمیکند!!

بی دلیل نبود که در سال ۸۲ (دوره حکومت آقای خاتمی) همۀ آب کشاورزی به پیشنهاد وزیر نیروی وقت و با تصویب مجلس ششم!! غصب و برای سدسازی واگذار شد!! از آن زمان، تا سال 1400،حتی یک پروژه آبخوانداری یا آبخیزداری، یا پخش سیلاب، جز با پرداخت هزینه توسط مقام معظم رهبری انجام نشد!!

اگر این آب شیرین با آبخوانداری و... در زمین حفظ شود، تکلیف صدها مشاور و پیمانکار، که مدعی سدسازی و شیرین سازی آب دریا و انتقال به کویرها هستند؛ چه خواهدشد؟!!  به ندرت پروژه ای توسط این وزارتخانه تعریف و انجام شده که تاثیر اصلی آن بی آبی و آسیب به محیط زیست نباشد!!

 حتی توانستند، تهرانِ غرق در آب زیرزمینی را، به جای محدود کردن ورود آب از سدها، و اختصاص بخشی از آن به کشاورزی و استفاده از آب زیرزمینیِ باکیفیت و بدون نیاز به هزینه تصفیه فیزیکی؛ و فقط با کلر زنی؛ با انتقال بی مورد پساب به اسم تصفیه؛ بدون امکان تصفیه آب ۵ سد عظیم؛ شهر را گرفتار کم آبی و رکورد داری در فرونشست و خارج شهر را با تالابهای فاضلاب، آلوده کنند!!

با این ادعا که پساب ۵ سد عظیم، در زیر شهر با حفر چند چاه به خطر افتاده است؟ با ادعای وجود چند چاه غیر مجازدر شهر، طلبکار شده اند و بگیر و ببند راه انداخته اند!!  

و البته این مشکل ظاهراً هیچ ربطی به تونلهای حفر شده برای خروج این پساب و عدم تجدید آب زیرزمینی این شهر ندارد ؟!!

ادعا میشود که این رودهای عظیمِ به شدت آلوده و رها شده؛ دیگر برای کشاورزی استفاده نمیگردد!! 

لابد این آلودگی سبب طغیان آفات و عامل سمپاشیهای گسترده و آلوده شدن سبزیجات و محصولات به سم زیاد و گسترش انواع بیماریها نمیشود ؟!!

البته مسولان تهران، یزد یا کاشان یا سایر شهرها، هم علیرغم پایین رفتن سطح آب زیرزمینی بیش از ٢٠٠ متر و آغاز تخریب زیرساختها و ساختمانهای پر ارزش قدیمی، حق توقف انتقال فاضلاب را که به بهانه بالا بودن سطح آب زیرزمینی و آلودگی آن، آغاز شد را ندارند؟! چون در آن صورت، پروژه های پر سود شیرین سازی و انتقال آب دریا، قابل توجیه نبوده و سود نجومی مافیای آب را به خطر می‌اندازد!!

غصب آب کشاورزی از 5 سد عظیم، برای مصارف غیر شرب!! و تبدیل آن به گنداب غیرقابل تصفیه خارج شده از شهر، به جای کشت محصولات اساسی مورد نیاز کشور هم کوچکترین اهمیتی ندارد!!

 چون میتوانیم محصولات ضروری را از خارج، وارد کنیم!!

جالب این که از گزارشگرها و رسانه هایی که هفته ای چندبار برای کشاورزی با آب سطحی شهر مرثیه سرایی میکردند، دیگر هیچ خبری نیست؟!!

اغلب رسانه‌ها، بخصوص صدا و سیما هم حق مطرح کردن علت بی‌آبی ها و فرونشست دشتها و شهرها را ندارند! همانطور که اجازه پخش مستند مادرکشی داده نشد!!

البته علیرغم تبخیر حدود 84 درصد آب، یعنی 300 میلیارد مترمکعب از 400 مترمکعب بارش در سدها و 34 میلیارد دیگر در تالابهای آلوده حاصل از انتقال فاضلاب در اطراف شهرها و کارخانه های پرمصرفی نظیر فولادسازیها، با مدیریت وزارت نیرو؛ فقط باید کشاورزان و مردم شهر به عنوان مقصر معرفی شوند؟!!

نه بیابان زایی و غرق شدن کشور در ریزگردهای خشکی و نمکی، و نه غصب آب کشاورزی برای مصارف غیر شرب!! و تبدیل آن به گنداب غیرقابل تصفیه خارج شده از شهر، به جای کشت محصولات اساسی مورد نیاز کشور کوچکترین اهمیتی ندارد!!

چه بهتر از این!! که علیرغم زمینه ای برای فشار دشمن به مردم و دولت، امکان دیگری برای سود مافیای واردات و احتکار و حتی، برای کشت فراسرزمینی هم فراهم می‌شود!!

کشت فراسرزمینی هم، که آوای جالب و شیکی هم دارد علاوه بر گسترش روابط بین المللی! برای واسطه ها هم مفیدتر است. چون علاوه بر خروج ماشین آلات و ارز، در صورت عدم تحویل محصول به بهانه نیاز صاحب زمین، نیاز مجدد به واردات، سودی دو چندان برای واردکنندگان فراهم خواهدشد!!