تبخیر ٨٣/۵ درصدی آب کشور
"تبخیر ٨٣/۵ درصدی آب کشور"
۲۷ / شهریور / ۱۴۰۳
میزان بارشهای کشور به ۴۰۰ میلیارد متر مکعب رسیده است؟!
"تبخیر ٨٣/۵ درصدی آب کشور"
۲۷ / شهریور / ۱۴۰۳
میزان بارشهای کشور به ۴۰۰ میلیارد متر مکعب رسیده است؟!
بزرگترین خیانت دولت خاتمی و مجلس ششم نه در وزارت نفت، با قراردادهای ترکمنچای نفت و گاز، بلکه تغییر قانون توزیع عادلانه آب با تصویب در مجلس ششم رخ داد. که:
«قانون توزیع عادلانه آب» مورخ ۱۳۶۱ ، با عنوان اصلاحیه شماره ۵۸ ۹۷۷ ت ۲۹۱۰۱ ه
مورخ ۱۸/ ۱۲/ ۱۳۸۲ به قانون توزیع ناعادلانه آب تبدیل شد. که در آن کل سهم آب کشاورزی و محیط زیست به وزارت نیرو واگذار گردید.
بنا به گفته وزیر محترم نیرو، در حال حاضر ۹۹ درصد از آب باران در سدها جمع آوری و بر ۲۵ درصد آن مدیریت میشود!
که این یعنی تبخیر یا گل آلود شدن ۷۵ درصد آب کشور در سدها. هر قدر تعداد سطحها و حجم آنها بیشتر شود، با اضافه شدن سطح آب، تبخیر نیز بیشتر خواهد شد!
کمیسیون توسعه پایدار سازمان ملل، برداشت سالیانه بیش از ۴۰ درصد از منابع آب تجدیدپذیر هر کشور را عامل وضعیت بحران شدید آب معرفی میکند. اما در حالی که 75 درصد آب ایران، تبخیر و 20 درصد به شهرها و صنعت، اختصاص مییابد؛ و بیش از 5 درصد برای کشاورزی برای کشاورزی و محیط زیست باقی نمیماند؛ مدیریت آب ایران علت را برداشت 90 درصدی آب توسط کشاورزان، اعلام میکند!!
از نظرِ کمیسیون توسعه پایدار سازمان ملل!!
کمیسیون توسعه پایدار سازمان ملل، میزان برداشت از منابع آب تجدیدپذیر هر کشور را به عنوان شاخصاندازهگیری بحران آب معرفی کرده است.
طبق این شاخص اگر کشوری سالیانه بیش از ۴۰ درصد منابع آب تجدیدپذیر خود را برداشت کند، در وضعیت بحران شدید آب قرار خواهد داشت.
در کشور ایران در سال ٢٠١۶ حدود ١٠٨ درصد از منابع آب تجدیدشونده، برداشت شده و در نتیجه کشور از نظر این شاخص در وضعیت تنش آبی شدید قرار دارد.
دنیای امروز را میتوان دوره متروک شدن روشهای مبتنی بر بزرگترینها و عظیمترینها، و شناخت و درخشش فناوریهای کارآمد میکرو و نانو دانست!
تا حدود 60 سال پیش، تهاجم به طبیعت با ساخت بزرگترینها و عظیمترینها برای سریعترین و بیشترین بهرهکشی از طبیعت و انسان، رواج داشت.
اما این تهاجم، گرمایش زمین، سوراخ شدن لایه اوزون، وقوع طوفانها و سونامیها و سیلابها و زلزلههای مخرب، خشک شدن جنگلها و مراتع و تالابها و محیط زیست را در پی داشت!
تبخیر آب ایران به دلیل ساخت سدهای متعدد با حجمی بیش از دو برابر بارندگی بین ۴۰ تا ۹۰ درصد و به طور متوسط ۷۵ درصد، رکورد دار تبخیر در جهان است !
از طرفی لااقل 15 درصد آب در شهرها و صنعت مصرف میگردد. جمع این دو 90 درصد میشود. یعنی برای کشاورزی بیش از 10 درصد باقی نمیماند!!!
وزارت نیرو وجودِ کمترین جریان آبی را که لااقل بخش کوچکی از محیط زیست چند روستا را زنده نگاه میدارد، بر نمیتابد!
بلافاصله سدی را برای جلوگیری از این جریان، طراحی و اجرا میکند، تا آب، با ساخت سد، به جای جذب در زمین، به سزعت تبخیر شده و مانع تجدید آب زیرزمینی، حفظ رطوبت خاک، سرسبزی زمین و مراتع، جوشش چشمه و قنات، ادامه حیات طبیعی روستاها و شهرهای کوچک، عشایر، زنده ماندن تالابها و دریاچه ها و جنگلها شود!!
کم بارشی و خشکسالی را باور کنیم یا سیلابهای ویرانگر را !!
قهر آسمان را باور کنیم یا مدیریت غلط و عقب مانده را !!!
علیرغم آسیب سیلها فقط صحبت از خارج کردن سریع سیلِ آب شیرین از شهرها و روستاها و جبران خسارت شنیده میشود!! و خوشحالی از بیشتر شدنِ ورود آب و رسوبات به سدهایی که پس از پایان بارشها، به سرعت در مقابل گرمای هوا و بادهای 120-200 روزه تبخیر میشوند!!! و رسوبات و گل و لایی که میماند!!