مهمترین عامل حفظ شهرها و میراث سازهای کشور، که در دست نابودی است!
مهمترین میراث ایران که وجود همه شهرها و میراث سازهای کشور به آن وابسته است؛ از آنجا که عملکرد ارزشمند آن شناخته نشده در حال بلااستفاده ماندن و تخریب است!
در حالی که تخریب زیرساختها و ساختمانها، بخصوص تخریب میراث های پرارزش تاریخی نیز، پیامد قطعی آن خواهدبود!!
دنیای امروز را میتوان دوره متروک شدن روشهای مبتنی بر بزرگترینها و عظیمترینها، و شناخت و درخشش فناوریهای کارآمد میکرو و نانو دانست!
تا حدود 60 سال پیش، تهاجم به طبیعت با ساخت بزرگترینها و عظیمترینها برای سریعترین و بیشترین بهرهکشی از طبیعت و انسان، رواج داشت.
اما این تهاجم، گرمایش زمین، سوراخ شدن لایه اوزون، وقوع طوفانها و سونامیها و سیلابها و زلزلههای مخرب، خشک شدن جنگلها و مراتع و تالابها و محیط زیست را در پی داشت!
کم بارشی و خشکسالی را باور کنیم یا سیلابهای ویرانگر را !!
قهر آسمان را باور کنیم یا مدیریت غلط و عقب مانده را !!!
علیرغم آسیب سیلها فقط صحبت از خارج کردن سریع سیلِ آب شیرین از شهرها و روستاها و جبران خسارت شنیده میشود!! و خوشحالی از بیشتر شدنِ ورود آب و رسوبات به سدهایی که پس از پایان بارشها، به سرعت در مقابل گرمای هوا و بادهای 120-200 روزه تبخیر میشوند!!! و رسوبات و گل و لایی که میماند!!
