نتیجه گرم شدن بیش از یک درجه ای کره زمین، این است که مانند آنچه اکنون در زمستان نیمکره جنوبی زمین می‌گذرد، در زمستان به جای برف، باران‌های سیل آسا خواهیم داشت!!
با فریب تصویب محدودیت زمانی ایجاد سد به اسم کنوانسیون بین المللی آب سازمان ملل، ایران را به ساخت سد با سرعت و بدون انجام آبخیزداری که از ضروریات ساخت سد است؛ واداشتند.
ادعا شده که آب مصرفی آشامیدنی هر نفر در تهران، ۲۵۰ لیتر در روز است؟!! آیا این ادعای درستی است؟در حالی که آب آشامیدنی یک انسان حتی 2 لیتر در روز هم نیست!!
248 لیتر دیگر چه مصارفی دارد؟ جز شستشو، آبیاری و حتی سیفون توالت‌ها!!
آیا برای این مصارف هم باید آبِ شیرینِ آشامیدنیِ بدون نیترات، برای شهرها تامین گردد؟!
حتی به قیمت غصب آب آشامیدنی مناطق دیگر کشور و بی آب گذاشتن نقاط دیگر ایران؟!!
از آب زیرزمینی تهران و بسیاری از شهرهای دیگر استفاده نمیشود چون می‌گویند آلوده به نیترات است!!
آیا واقعا به دلیل وجود نیترات در آب زیرزمینی، شهروندان باید نه تنها برای شستشو، که برای آبیاری باغچه و شستن حیاط و حتی سیفون توالت، از آب بدون نیترات رودخانه ها استفاده کنند؟!!
ایران کشوری کم آب است و شهرهای آن با کم آبی مواجه هستند اما با استفاده از شیوه های موثر برای بازیافت آب، در طول قرون متوالی دوام آورده و حتی سر سبز مانده اند.
یکی از ابتکاری ترین شیوه های تامین آب شهرهای ایران، تعبیه "چاه های جذبی" است که درآنها فاضلاب با "تصفیه بی هوازی"
سیستم تصفیه چاه جذبی، ترکیبی است از تصفیه بی هوازی فاضلاب، که آن را به مایع تبدیل می کند؛ و با عبور از دهها متر لایه های زمین، سبب تصفیه کامل و تبدیل آن به آب آشامیدنی با ذخیره در مخازن زیرزمینی،
با اینکه کوهها 1/5 درصد سطح خشکی های زمین را پوشانده اند بیش از ۵۰ درصد آب شیرین دنیا را تامین میکنند. گرچه در ایران این نسبت بسیار بالاتر است.
هرجا کوه هست آب هم هست و در کنار کوه ها روستاها و شهرها پا گرفته اند.
علت تسریع آبفا در ایجاد شبکه فاضلاب در شهرهای کم آب و تصفیه و انتقال آن به صنایع آب بر چیست؟
هنگامی که تأثیر مصرف بالای آبِ برخی از صنایع در مناطق مرکزی کشور، در بی آبی و فرونشست، آشکار شد؛ پیشنهاد متخصصان این بود که با توجه به هزینه سنگین انتقال آب دریا و شیرین سازی آن، این صنایع باید به کنار دریا منتقل شوند.
اما این امر برای صاحبان این صنایع و نیروگاه‌ها، ناگوار و برای شرکت‌های خصولتی وابسته به وزارت نیرو مانند آبفا بدون سود بود!!
در ایران، از گذشته، به دلیل آب و هوای گرم کشور، پراکندگی منابع آبی و حجم کم آنها، برای تامین آب، با توجه به توان زمین در تصفیه و بازیافتِ آب، دانشمندان ایرانی، روشهایی کم هزینه و بسیار مؤثر برای جذب آب در زمین از جمله آبخوانداری، آبخیزداری و پخش سیلاب رایج نمودند؛ که سبب افزایش و تجدید آب زیرزمینی؛ و مانع بروز بی آبی، سیلاب و خسارات آنها می شود.
مورد رایج دیگری که سبب مصرف کم آب در مناطق مسکونی و تجدید آب زیرزمینی در شهرهایی با زمین رسوبی میگردد؛ تعبیۀ چاه جذبی، برای فاضلاب بدون کمترین هزینه ای برای دولت، توسط مردم است؛ که
تولید قراردادمحورِ انواع محصولات از جمله محصولات کشاورزی با هدف کاستن از هزینه‌ها، به اشتراک‌گذاری ریسک، ارتقای بهره‌وری و تولید پایدار و صادرات‌محور ، از حدود ۷۰ سال پیش مورد توجه کشورهای مختلف دنیا قرار گرفت.
