غصب و دزدی آب -2

آب مایه حیات و عامل ارزش یافتن خاک برای زندگی است. "مِن اَلماءِ کُل شَیٍ حَی"

در ایران، هر زمینی با سهم آب خود ارزش داشت و معامله می‌شد. چگونه است که ضبط خاک دیگران بدون رضایت صاحبانش شرعاً غصب شمرده می‌شود اما حقابه مالکان که حیات ومعیشتشان، به آن وابسته است، در ایران کوچکترین ارزشی حقوقی ندارد.

غصب و دزدی آب، از روستاییان و عشایر، مراتع و جنگلها و . . . و حتی شهرها بدون رضایت صاحبان چند هزارساله، نه فقط توسط کشور همسایه و به قیمت خشک کردن سیستان و بلوچستان، که بیش از آن توسط مافیای سدسازی در کل ایران و توسط عوامل حکومت اسلامی، به سادگی یا واضح تر به زور، به نام توسعه ومدیریت آب  صورت می‌گیرد؟!!!

در حالی که:

• ایران کشوری گرم و خشک است و وجود سدهای بی‌شمار(بیش از 7 برابر حد مجاز) سبب تبخیر بیش از 70 درصدی آب (سه برابر متوسط جهانی ) شده است. (هیچ کشوری جز ایران نزدیک به دو برابر حجم آب سطحی خود سد نساخته و نمی‌سازد بخصوص در کشورهای توسعه یافته، زیرا ساخت بیش از 20 درصد، محیط زیست را به نابودی می‌کشاند)
• رکورد رسوب‌گیرترین سدهای دنیا به دلیل عدم اجرای آبخیزداری و آبخوانداری، قبل از ساخت سد، نیزمتعلق به ایران است. به نحوی که بخش عمده ای از آب جمع شده در مخازن سدها، در گل و لای جذب شده و امکان بهره برداری ندارد.
• با خشک شدن زمین به دلیل ساخت سد بیش از 7 برابر حد مجاز، هر بارانی منجر به وقوع سیلابی گل آلود شده و علاوه بر شسته شدن خاک مرغوب، و پرشدن مخازن سدها ، زندگی مردم هر ساله در گل و لای غرق می‌شود. (همان گل و لایی که در زمان بارندگیها، بخاطر ترس از شکستن دیواره سدها، با باز کردن دریچه سدها به زندگی مردم سرازیر میشود) .  گرچه به همین بهانه هرساله ساخت سدهای بیشتر کلید می‌خورد و برای مافیای سدسازی چه به از این؟!!
• شهرهای بزرگ ایران سه برابر سرانه آب در دنیا مصرف دارند.
• با در نظر گرفتن میزان بالای رسوبات گل و لای سدها و مصرف 3 برابری آب در شهرها، با ساخت سد و انتقال آب به شهرها، در واقع بیش از 10 درصد آبِ باران جاری در سطح زمین به مصرف واقعی نرسیده و میزان اتلاف آب مصرفی شهرها حدود 90 درصد است، نه 5 درصد.
• خشکی منابع آبی کشور در پایین دست سدها، سبب خشک شدن رودها، چشمه ها، قناتها، دشتها، مراتع، جنگلها، و حتی آب خوردن روستائیان و عشایر شده است. (که به دروغ خشکسالی نامیده می شود. همانگونه که خشکی سیستان و بلوچستان به همین نام به ایران تحمیل شد. در حالی که علت اصلی آن، ساخت رایگان سدکجکی در افغانستان برای خشک کردن گندمزارهای هردو کشور و آماده کردن زمینه برای فروش گندم آمریکا، به جای سوزاندن یا به دریا ریختن آن بود)
• ایران با ساخت سدهای مخربِ محیط زیست، که سبب جلوگیری از جذب آب در زمین و خشکی مخازن زیرزمینی آب شده، رکورد دار فرونشست زمین در جهان نیز هست.( تا 90 برابر حد بحران)
•  نتیجه این بیعدالتی در کشور (دزدی آب از مردم ضعیف ومحیط زیست آنها) مهاجرت گروهی مردم بی آب مانده به شهرهاست. قطعاً انسانها مانند درختها و کشتزارها تن به مرگ نداده و مهاجرت می‌کنند. راهی برای مهاجرت معکوس جز احقاق حق نیست.
• سدها آسیب پذیرترین سازه ها از نظر پدافند غیرعامل هستند. (به جهت آلودگی میکروبی و شیمیایی، و تخریب سازه ای) . اما با نفوذ مافیای سدسازی، از بررسی پدافند غیرعامل معاف شده اند!!!
• در حالی که با آبخیزداری و آبخوان داری با کمترین هزینه در کمترین زمان، با انتقال آب به مخازن زیرزمینیِ خداساز، علاوه بر کنترل سیلاب با حفظ آب، امکان حفظ آب بدون تبخیر و بهره برداری مجدد، بدون نیاز به تصفیه فراهم می‌شود.

حتی در آبیاری غرقابی، علاوه بر حذف شوری خاک، آبِ بیش از نیازِ گیاهان، به این مخازن هدایت شده و در نقطه ای دیگر به صورت چشمه ، قنات یا با حفر چاه چندباره بهره برداری می‌شود. ضمناً گیاهان علاوه بر جذب آب در زمین و جلوگیری از وقوع سیلاب، بخارآب را در اطراف خود حفظ کرده و مانع تبخیر آب نیز می‌شوند.   

وقتی در روستاها، آبی نه تنها برای کشاورزی، که حتی برای خوردن نیست و باید با تانکر آب به روستاها برسد؛ و حفر چاه برای آبیاری درختانی که درحال خشکیدن هستند، جرم، محسوب می‌شود؛ در شهرها چمن می‌کارند و اسراف آب در کشوری گرم و خشک بیداد می‌کند.

انگارغصب حقآبه که قبل از انقلاب حرام بود، یکباره واجب شرعی شده است !! آیا نتیجه این غصب، بی برکتی و خشکسالی برای کشور به همراه نداشته است؟

نمی خواهید برای این فاجعه که گوشت و خون و طهارت و عبادت ما را آلوده کرده کاری کنید؟

عده ای میگویند کاری به سدهای موجود نداشته باشیم . از این پس نسازیم. در جواب باید گفت: سابقه طولانی دزدی، مال دزدی را حلال نمی‌کند. و نمی توان گفت هرچه گذشته حالا حق شرعی ماست.

حتی آمریکای جنایتکاربرای جلوگیری از آسیب بیشتر به کشورش با آن که هیچ سدی را بدون آبخیزداری بنا نکرده، تا کنون نیمی از سدهای خود را (500 سد کوچک و بزرگ)، برچیده و برای جلوگیری از تبخیر، روی باقی آنها را با مواد و وسایل مختلف پوشانده است.