تولید برای صادرات فولادسازیها در مناطق کم آب، به چه قیمت تمام شده و می شود ؟

آب مورد استفاده در یک کارخانه فولاد برای خنک کردن است، از جمله خنک کردن کک، خنک کردن پوسته کوره های انفجاری، خنک کننده در ماشین آلات ریخته گری و نورد گرم است که با گرم کردن فولاد در حد ذوب و غرقاب کردن آن به دست می آید. و این یعنی آب مصرفی در فولادسازی علیرغم ادعای آنها، قابل بازیافت نیست!! 

فولادسازیها، علاوه بر این که فولاد را علیرغم استفاده از آب و انرژی رانتی گران‌تر از خارج به ایرانیها می‌فروشند، آب و مراتع و کشاورزی و تالابها، محیط زیست و... کشور را برای واردات 6 میلیارد دلار به نفع خود، نابود کرده اند.
و کشور ما ناچار به واردات 13 میلیارد دلاری مواد اساسی کشاورزی شده است.
علاوه بر این که ا‌شتغال زایی تولیدات کشاورزی، بسیار بیشتر از اشتغال زایی فولادسازیهاست. 
ضمنا مدتی است، به دلیل اتمام کامل آب زیرزمینی، برای تامین آب مورد این نوع صنایع آب بر، با انتقال فاضلاب، به اسم تصفیه مدرن فاضلاب، از تجدید آب زیرزمینی شهرهای مرکزی و کم آب، که با تصفیه کامل بیهوازی چاههای جذبی و با عبور از ده‌ها متر از زمین تشکیل می‌شد؛ جلوگیری می‌شود. 
این یعنی دزدی آب کشاورزان و شهرها برای تامین سود دلاری صادرات فولادسازیها حتی در داخل کشور !! علاوه بر دلاری کردن و تورم حاصله

و این یعنی بُرد فولادسازی ها به قیمت باخت مردم کشور!!