چرا سدهای ایران بدون انجام آبخیزداری ساخته و سریعاً از رسوبات پر و بی حاصل می‌شوند
با فریب تصویب محدودیت زمانی ایجاد سد به اسم کنوانسیون بین المللی آب سازمان ملل، ایران را به ساخت سد با سرعت و بدون انجام آبخیزداری که از ضروریات ساخت سد است؛ واداشتند.
نتیجه این نوع سدسازی بدون آبخیزداری تاکنون سبب شده علیرغم ساخت سد بیش از دو برابر ظرفیت میزان بارندگی کشور، اغلب سدها علاوه بر خشکسازی محیط زیست، به دلیل تبخیر بسیار بالای آب در حوضچه سدها، با جمع آوری گل و لای ناشی از سیلاب‌ها، بخش عمده ای از آب باقیمانده در این سازه‌های گران هم، قابل بهره‌برداری نباشد!!
منظور از آب تعادل سدها نیز، همین آب گل آلود بر اثر عدم انجام آبخیزداریست!!
آیا هنوز وقت آن نرسیده که وزارت نیرو در جهت جبرانِ کم کاری در دولت‌های سابق، به جای ادامه سدسازیهایی تکراری با عمر کوتاه، آبخیزداری در حوزه رودهای منتهی به سدها و همچنین شبکه توزیع آب پایین دست سدها را در جهت توسعه پایدار انجام داده و به ساخت بی پایان سدهای بی‌حاصل یا حوضچه‌های تبخیر ۴۰ تا ۹۰ درصدی آب، پایان دهد؟!!
