سدها فقط برای خودنمایی

انگاره هایی را از کودکی، یا به زور رسانه ها و با تکرار پیوسته، چنان در ذهن ما جای می دهند که درستی یا نادرستی آنها را نه برپایه اندیشه ورزی و محاسبه یا حتی حسابگری سود و زیان روزمره، بلکه به شکلی ناخودآگاه و با سنجه های «اصولی» که همچون اعتقاد و ایمان در بخش های عمقی مغز جای گرفته اند، می‌سنجیم.

از این دست انگاره ها، یکی این است که سد یعنی آب و آبادانی، هر رئیس دولت و وزیر و شرکت پیمانکاری که بخواهد شرحی از خدمات بزرگ خود بدهد،