آبیاری با آب شیرین در پارک ساحلی بندرعباس

 

مردم شهر بندرعباس همیشه از کمبود آب شیرین رنج میبرند . اما از همین آب کم به شکل درست استفاده نمی شود!!

بهای واقعی تولید برق از سدهای عظیم

آیا احداثِ سدهایِ عظیمِ مولدِ نیرویِ برق‌آبی، آن‌طور که طرف‌دارانِ آن‌ها مدعی هستند، روشِ خوبی برایِ تولیدِ انرژیِ پاک، ارزان و تجدیدپذیر است؟ 

اولین سدهایِ عظیمِ برق‌آبی با شعارِ تأمینِ الکتریسیته‌ی تمیز، وافر، تجدیدپذیر و ارزان احداث شدند. این ادعاها توسطِ صاحبان کسب و کارهایی که از این کار منتفع می‌شوند از قبیل مشاورین و پیمانکاران سدساز به دولتمردان و جامعه تلقین می‌شود.

ساخت سد کاری زمان بر و بسیار پر هزینه است. سدها ، تا کنون عواقبِ نامطلوبی بر محیط زیست وتنوعِ زیستی در سطحِ جهان گذاشته اند. 

برچیدن سد ضرورت توسعه پایدار- تجارب جهانی

در حالی که تا کنون تنها پس از سپری‌شدن عمر یک سد به برچیدن آن سد فکر می‌کردند؛ امروزه به دلیل آشکار شدن هزینه‌های اقتصادی و خسارات اجتماعی و زیست‌محیطی، برچیدن سدها، برای مدیریت پایدار رودخانه و حفاظت از زیست بوم‌های رودخانه‌ای اهمیت فراوانی یافته است. زیرا تا سپری‌شدن عمر یک سد، ممکن است خسارات بیشتر و جبران ناپذیرتر شوند.

مقایسه آبخیزداری و سدسازی

- هر هکتار عملیات آبخیز داری بیش از ۵۰۰ متر مکعب آب به سفره های زیرزمینی اضافه می‌کند

-  طی بررسی‌های انجام شده جذب و تولید آب از نزولات آسمانی در اراضی دارای پوشش گیاهی 18 برابر بیشتر از اراضی فاقد پوشش گیاهی است

-   براساس آمارهای موجود سالانه 413 میلیارد متر مکعب نزولات آسمانی در کشور داریم که طی سال‌های اخیر حدود 293 میلیارد متر مکعب آن یعنی بیش از 70 درصد تبخیر می‌شود.

-  از طریق اجرای عملیات آبخیزداری و آبخوان‌داری می توان 30 درصد آن را که حدود 90 میلیارد متر مکعب است احیا کرد

تولید آب از آبخوان‌داری 5 برابر ارزان‌تر از سدسازی

 

ایران در منطقه خشک و نیمه خشک واقع شده که حدود 90 درصد آن جزو مناطق خشک و 10 درصد جزو مناطق نیمه خشک به شمار می‌رود.

براساس آمارهای موجود سالانه 413 میلیارد متر مکعب نزولات آسمانی در کشور داریم که طی سال‌های اخیر حدود 293 میلیارد متر مکعب آن یعنی بیش از 70 درصد (توسط سدهای ساخته شده) تبخیر می‌شود و اگر بتوان اقداماتی برای کاهش تبخیر انجام داد؛ در واقع استحصال و تولید آب جدید انجام شده است.

سدسازی روشی برای دزدی و اتلاف آب

در کشورهای گرم و خشک مانند ایران هر جا آب شیرین یافت شده، زمینی برای استفاده از آّن آب اختصاص یافته است. در ظاهر مالکیت زمین معتبر بوده و معامله می‌شده، اما ارزش آن به خاطر سهم آب بوده و زمین بدون آب ارزش تملک نداشته است.

وقتی اسلام مالکیت زمین را می‌پذیرد، در واقع حق‌آبه آن را به رسمیت می‌شناسد و برای مالکیت مردم بر سهم آبشان احترام قائل است(من الماء کل شیئٍ حی)

وقتی هر گونه تصرف در آب غصبی (آب تصرف شده بدون رضایت صاحب آن) مانند تطهیر، وضو و غسل با آن ، حرام است، چگونه است که در کشور مدعی اسلامیت، با احداث سد، به زور، و با توجیهات بی پایه، زمین یا آب، غصب شده و در اختیار دیگران گذاشته می‌شود.