ماهی تیلاپیا میتواند تغییرات دما و شرایط سخت آب مانند کمبود اکسیژن و شوری زیاد و حتی آلودگی شدید فاضلاب را تحمل و از هرنوع مواد غذایی در آب تغذیه کند. که در این صورت آلودگیها جذب بدن ماهی و به انسان منتقل میشود!!
ایران همیشه کشوری کم باران بوده، اما تا زمانی که نحوه کار و زندگی مردم بر هوش و عقل و درکِ خود استوار بوده، این باران کم با آبخیزداری و آبخوانداری و پخش سیلاب، به مخازن زیرزمینی آب هدایت می شد؛ تا هم از تبخیر آن جلوگیری شود؛ هم زمین مرطوب شده و قابلیت سرسبزی بیابد.
سابقا به دلیل سردی هوا، بارشها به صورت برف و بر روی کوهها، ماندگار بود. به تدریج برفها آب شده و در زمین جذب میشد. اما اکنون، گسترش شهرها، و وسایل گرمازا و اتومبیلها، سبب گرم تر شدن هوای محیط شده؛ و
اگر به دنبال آب زیرزمینی تهران می گردید؛ به جنوب شهر تهران و شهر ری سری بزنید!!
رودهای عظیم و دریاچه های فاضلابی که به ناگهان از آن منطقه سر در آورده، همان آب زیرزمینی تهران است که قبلاً با تصفیه کامل فاضلاب در چاه های جذبیِ ساختمانهای شهر تشکیل میشد!!و اکنون، با انتقالِ فاضلاب، به بی آبی و فرونشستِ شهر و آلودگی جنوب شهر، دامن زده است.
متأسفانه در کشور ایران، به جای بهره برداری منصفانه و سلامت از منابع مختلف کشور ، شاهد غارت، تخریب و تاراج منابع زیستی کشور، به بهانۀ ارز آوری و کارآفرینی هستیم .
به بهانۀ تولید آب، به جای آبخیزدازی و آبخوان داری که لااقل 90 در صد آب را در زیر زمین و بدون اتلاف نگهداری میکند*، سدسازی میکنیم که نه تنها با نابودی مخازن همۀ اقتصاد پیرامون رود و سد، که با هدر روی بیش از 70درصدی آب محدود کشور، و تبخیر و لجنی شدن بخش عمدهای از آن مواجه هستیم. در واقع برای کسب درآمد برای گروهی وابسته به سازمان آب (مهاب قدس)
معدن گرانیت یا گرد مرگ
تایج پژوهش پژوهشگران دانشگاه تبریز نشان میدهد: در نتیجه وجود هستههای ناپایدار رادیواکتیو، تشعشعات هستهای به مقادیر مختلف در سنگها، خاک، مصالح ساختمانی، آب، سنگها و اتمسفر تولید و از طریق چرخه مواد غذایی یا تنفس به بدن انسان منتقل میشوند
با احداث سد، معمولاً زمینهای مناسب کشاورزی زیادی در بالای سد به زیر آب میرود که سابقاً در کنار رودخانه از بهترین زمینهای کشاورزی بودند
زمینهای زیر سد هم که معمولاً شبکه آبیاری آنها اجرا نشده، سهمی از آب ندارند، و کشاورزی در آنها که قبلاً به دلیل رطوبت خاک، اغلب دیم بودند؛ از این پس نیازمند آبیاری خواهند بود.
