۱ - ادعای تصویب قانونی در کمیسیون آب سازمان ملل مبنی بر وجود فقط ۵ سال فرصت برای ساخت سد بر روی رودهایی که به دریا یا کشورهای دیگر میرسد! که سبب آغاز سدسازی فله‌ای بدون بررسی شرایط و آثار آن، در کشور ما در دوره حکومت آقای هاشمی شد!
در حالی که پس از گذشت ۴۰ سال، ساخت سد در ایران و کشورهای مختلف از جمله همسایگان ما همچنان ادامه دارد!
کمیسیون توسعه پایدار سازمان ملل، برداشت سالیانه بیش از ۴۰ درصد از منابع آب تجدیدپذیر هر کشور را عامل وضعیت بحران شدید آب معرفی میکند. اما در حالی که 75 درصد آب ایران، تبخیر و 20 درصد به شهرها و صنعت، اختصاص مییابد؛ و بیش از 5 درصد برای کشاورزی برای کشاورزی و محیط زیست باقی نمیماند؛ مدیریت آب ایران علت را برداشت 90 درصدی آب توسط کشاورزان، اعلام میکند!!
وزارت نیرو وجودِ کمترین جریان آبی را که لااقل بخش کوچکی از محیط زیست چند روستا را زنده نگاه میدارد، بر نمی‌تابد!
بلافاصله سدی را برای جلوگیری از این جریان، طراحی و اجرا میکند، تا آب، با ساخت سد، به جای جذب در زمین، به سزعت تبخیر شده و مانع تجدید آب زیرزمینی، حفظ رطوبت خاک، سرسبزی زمین و مراتع، جوشش چشمه و قنات، ادامه حیات طبیعی روستاها و شهرهای کوچک، عشایر، زنده ماندن تالاب‌ها و دریاچه ها و جنگلها شود!!
دانشمندان ایران چنان هوشمند بودند که تامین پایدار آب پاک و زلال، تجدید آب زیرزمینی، سرسبزی و جلوگیری از فرونشست زمین را در مناطق گرم و خشک، با کاملترین و کارآمدترین روش تصفیه فاضلاب، و بازیافت آب در محل مصرف را به روش بیهوازی، که همچنان کاملترین و کارآمدترین و کم هزینه ترین روش تصفیه فاضلاب، بدون اشغال زمین، آلودگی آب، خاک و هواست، یعنی چاه جذبی را کشف و بهره برداری کردند.
اقدامات ضروری برای مدیریت صحیح منابع آبی کشور :
الف) توقف و بررسی سدسازی جهت بررسیهای ضروری محیط زیستی، اقتصادی و اجتماعی
ب) بررسی نقش آبخیزداری آبخوانداری در حفظ آب، جلوگیری از تبخیر و وقوع سیلاب، سلامت و سرسبزی محیط زیست، بهبود اقتصادی و اجتماعی روستاها و شهرهای کوچک، توزیع عادلانه و منطقی جمعیت و خدمات، و مقایسه با سدسازیهایی که اکنون دو برابر حجم آب کشور و عامل خشکسازی است و برای نابودی کامل آب کشور با هزینه مالی سنگین، تا 4 برابر، طراحی و برنامه ریزی شده است!!
ج) توقف انتقال فاضلاب برای تصفیه مدرن جهت بررسی اثرات مخرب آن در شهرها
د) بررسی نحوه عملکرد و نقش چاه‌های جذبی در تصفیه کامل بیهوازی فاضلاب و بازیافت و تامین پایدار آب پاک و زلال و جلوگیری از فرونشست شهرها در طول تاریخ.
ه) شناخت آب‌های شور داخلی و مقایسه هزینه و تاثیر شیرین‌سازی آنها به صئرت غیر متمرکز با شیرین‌سازی آب دریا در محیط زیست و اقتصاد
و) شناخت مسیر آب‌های ژرف زیرزمینی جهت آبرسانی به مناطق کم آب مرکزی کشور
ز) بررسی راههای تولید برق از منابع کوچکتر تجدیدپذیر جهت حفظ محیط زیست
آب ژرف در ایران از کوهها به سمت دریا جریان دارد ، بنابراین به عکس ادعای کارشناسان وزارت نیرو!! فسیلی نیست! و به دلیل عمق زیاد و جاری بودن به فرونشست منجر نمیشود* بلکه به دریا ریخته و هدر میرود!!!
1- با توجه به این که :
- سرانه آب مصرفی شهرها 200- 250 لیتر در روز است که آب آشامیدنی و خوراکی بیش از 2 درصد آن نیست!!
- 99 درصد آب مصرفی نه برای شرب بلکه برای شستشو به کار می رود؛ که با کلر زنی قابل استفاده است و نمی توان برای لب شوری یا نیترات داشتنِ آن زیانی را تصور نمود!!
ایران هزاران سال با وجود آب و هوای گرم و خشک، با مهارت در مدیریت و ابتکار دانشمندان ایرانی، در تکنیک های حفظ و بازیافتِ چندین باره آب؛ و تطبیق کشت هر منطقه با شرایط آب و هوایی؛ توانسته بود سرسبزی و تامین همه نیازهای ضروری کشور را (جز در زمان دخالت بیگانگان)، فراهم نماید.
اما از زمانی که روش های تهاجمی غرب (مثلا مدرن) حتی بدون کوچکترین توجه به آثار مخرب آن در ایران و جهان، جایگزین روش های مدبرانه سابق شد؛ با هر اقدامی، بحران های سنگین محیط زیستی و خشکسالی بر کشور تحمیل گردید!!
ایران هزاران سال با وجود آب و هوای گرم و خشک، با مهارت در مدیریت و ابتکار دانشمندان ایرانی، در تکنیک های حفظ و بازیافتِ چندین باره آب؛ و تطبیق کشت هر منطقه با شرایط آب و هوایی؛ توانسته بود سرسبزی و تامین همه نیازهای ضروری کشور را جز در زمان دخالت بیگانگان، فراهم نماید.
اما از زمانی که روش های تهاجمی غرب (مثلا مدرن) جایگزین روش های عقلانی سابق شد؛ با گرفتاری در چرخه معیوب مدیریت آب، با بحران های سنگین محیط زیستی و خشکسالی روبرو گردید!!
مهمترین مورد، انتقال فاضلاب شهرها به اسم تصفیه مدرن است.
فساد اداری چند چهره دارد:
1- فساد آشکار که نمونه آن دریافت رشوه و شناخت عوامل و برخورد و اصلاح آن نسبتاً آسان است.
2- فساد عمیق که ظاهر الصلاح است و به اهداف و برنامه‌های غیرآشکار ادارات و سازمانها بازمی‌گردد.
