آیا ما واقعاً ناچاریم ۲ تا ۴ برابر میزان بارندگی خود سد داشته باشیم، زمستان ها آب را تا نیمه سدها یا حتی کمتر جمع کنیم، در برابر آفتاب قرار دهیم؛ تا در بهار و تابستان ۷۵ درصد تبخیر شود
کارخانه های فولاد با وجود مصرف بالای برق و آب، با بی مسئولیتی، و لابیگری به جای سواحل دریا، اغلب در مناطق کم آب و کویری منتقل شده، و با وجود ممنوعیت، به زیان مردم مدام گسترش مییابند!!
آب در مسیر خود زیست بوم (اکو سیستم) های پیچیده و پیوسته ای با ترکیب خاصی از گیاهان حشرات و حیوانات به وجود آورده است (من الماء کل شیء حی)
اقتصاد ایران قبل از کشف نفت و پی آمد آن استثمار، بر تولید خودکفای کل نیازهای انسان استوار بود.
ایران همیشه کشوری کم باران بوده، اما تا زمانی که نحوه کار و زندگی مردم بر هوش و عقل و درکِ خود استوار بوده، این باران کم با آبخیزداری و آبخوانداری و پخش سیلاب، به مخازن زیرزمینی آب هدایت می شد؛ تا هم از تبخیر آن جلوگیری شود؛ هم زمین مرطوب شده و قابلیت سرسبزی بیابد.
ملخها نه تنها حلال بلکه بهترین غذای مرغ و ماهی هم هستند
قیمت بالایی دارند و در بسیاری از کشورها پرورش داده میشوند حتی در کشوری مانند کنیا با فهمیدن این که ملخها در غروب روی شاخه های گیاهان آرام مینشینند، آنها را مانند میوه با تکاندن جمع و خورد میکنند و برای غذای دام و ماکیان استفاده میکنند. اما در ایران این حشره مفید و حلال با سم پاشی کشته میشود
در شهرها و بسیاری از بوستانهای ایران، درخت کاج کاشته میشود. حتی اغلب شهرها با درختانِ کاجِ غرق در رزین و به شدت آتشگیر محصور شده
پس از مشخص شدن تاثیر سدسازی با حجمِ بیش از ۲۰ درصدِ آب سطحی، برکم شدن و بیش از 40 در صد آن بر جلوگیری از تجدید آب زیرزمینی، آسیب به محیطزیست در مسیر رودها و تبخیر بالای آب، در مخازن سدها و ایجاد خشکسالی و بحرانِ اقتصادی و اجتماعی؛ آمریکا بسیاری از سدهای خود را برای پایدار کردن محیط زیست، جمعآوری و بقیه را تا جای ممکن، با پوششهای مختلف از تبخیر حفظ کرد.
سابقا به دلیل سردی هوا، بارشها به صورت برف و بر روی کوهها، ماندگار بود. به تدریج برفها آب شده و در زمین جذب میشد. اما اکنون، گسترش شهرها، و وسایل گرمازا و اتومبیلها، سبب گرم تر شدن هوای محیط شده؛ و
کاشتِ کهور پاکستانی یا آمریکایی (مهلکترین گیاه مهاجم دنیا) تا کِی به جای ریشه کنی، در میلیونها هکتار از ایران گسترش می یابد؟!
