کره زمین اکنون بیش از یک درجه گرم شده نتیجه آن برای ما چیست؟
نتیجه گرم شدن بیش از یک درجه ای کره زمین، این است که مانند آنچه اکنون در زمستان نیمکره جنوبی زمین میگذرد، در زمستان به جای برف، بارانهای سیل آسا خواهیم داشت!!
نتیجه گرم شدن بیش از یک درجه ای کره زمین، این است که مانند آنچه اکنون در زمستان نیمکره جنوبی زمین میگذرد، در زمستان به جای برف، بارانهای سیل آسا خواهیم داشت!!
با فریب تصویب محدودیت زمانی ایجاد سد به اسم کنوانسیون بین المللی آب سازمان ملل، ایران را به ساخت سد با سرعت و بدون انجام آبخیزداری که از ضروریات ساخت سد است؛ واداشتند.
1- با توجه به این که :
- سرانه آب مصرفی شهرها 200- 250 لیتر در روز است که آب آشامیدنی و خوراکی بیش از 2 درصد آن نیست!!
- 99 درصد آب مصرفی نه برای شرب بلکه برای شستشو به کار می رود؛ که با کلر زنی قابل استفاده است و نمی توان برای لب شوری یا نیترات داشتنِ آن زیانی را تصور نمود!!
ایران هزاران سال با وجود آب و هوای گرم و خشک، با مهارت در مدیریت و ابتکار دانشمندان ایرانی، در تکنیک های حفظ و بازیافتِ چندین باره آب؛ و تطبیق کشت هر منطقه با شرایط آب و هوایی؛ توانسته بود سرسبزی و تامین همه نیازهای ضروری کشور را (جز در زمان دخالت بیگانگان)، فراهم نماید.
اما از زمانی که روش های تهاجمی غرب (مثلا مدرن) حتی بدون کوچکترین توجه به آثار مخرب آن در ایران و جهان، جایگزین روش های مدبرانه سابق شد؛ با هر اقدامی، بحران های سنگین محیط زیستی و خشکسالی بر کشور تحمیل گردید!!
ایران هزاران سال با وجود آب و هوای گرم و خشک، با مهارت در مدیریت و ابتکار دانشمندان ایرانی، در تکنیک های حفظ و بازیافتِ چندین باره آب؛ و تطبیق کشت هر منطقه با شرایط آب و هوایی؛ توانسته بود سرسبزی و تامین همه نیازهای ضروری کشور را جز در زمان دخالت بیگانگان، فراهم نماید.
اما از زمانی که روش های تهاجمی غرب (مثلا مدرن) جایگزین روش های عقلانی سابق شد؛ با گرفتاری در چرخه معیوب مدیریت آب، با بحران های سنگین محیط زیستی و خشکسالی روبرو گردید!!
مهمترین مورد، انتقال فاضلاب شهرها به اسم تصفیه مدرن است.
قوع فرونشست مهلک، در اغلب مناطق کشور (بیش از صد برابر حد بحران!)، اغلبِ زیرساختهای کشور را تهدید میکند.
این مشکل در سیستان، بلوچستان، خراسان ها و هر منطقه دیگری که قرار است مسیر حمل و نقل بین المللی باشد، از اهمیت بیشتری برخوردار است. زیرا در صورت تخریب زیرساختهای این مسیر، موقعیت کشور ما را در خطر بی اعتمادی و بی اعتباری جهانی قرار میگیرد! که بازسازی این اعتبار بسیار مشکل و شاید غیرممکن باشد!!
در ایران، از گذشته، به دلیل آب و هوای گرم کشور، پراکندگی منابع آبی و حجم کم آنها، برای تامین آب، با توجه به توان زمین در تصفیه و بازیافتِ آب، دانشمندان ایرانی، روشهایی کم هزینه و بسیار مؤثر برای جذب آب در زمین از جمله آبخوانداری، آبخیزداری و پخش سیلاب رایج نمودند؛ که سبب افزایش و تجدید آب زیرزمینی؛ و مانع بروز بی آبی، سیلاب و خسارات آنها می شود.
مورد رایج دیگری که سبب مصرف کم آب در مناطق مسکونی و تجدید آب زیرزمینی در شهرهایی با زمین رسوبی میگردد؛ تعبیۀ چاه جذبی، برای فاضلاب بدون کمترین هزینه ای برای دولت، توسط مردم است؛ که
فساد اداری چند چهره دارد:
1- فساد آشکار که نمونه آن دریافت رشوه و شناخت عوامل و برخورد و اصلاح آن نسبتاً آسان است.
2- فساد عمیق که ظاهر الصلاح است و به اهداف و برنامههای غیرآشکار ادارات و سازمانها بازمیگردد.
آیا ما واقعاً ناچاریم ۲ تا ۴ برابر میزان بارندگی خود سد داشته باشیم، زمستان ها آب را تا نیمه سدها یا حتی کمتر جمع کنیم، در برابر آفتاب قرار دهیم؛ تا در بهار و تابستان ۷۵ درصد تبخیر شود
آب در مسیر خود زیست بوم (اکو سیستم) های پیچیده و پیوسته ای با ترکیب خاصی از گیاهان حشرات و حیوانات به وجود آورده است (من الماء کل شیء حی)
اقتصاد ایران قبل از کشف نفت و پی آمد آن استثمار، بر تولید خودکفای کل نیازهای انسان استوار بود.