آیا ما واقعاً ناچاریم ۲ تا ۴ برابر میزان بارندگی خود سد داشته باشیم، زمستان ها آب را تا نیمه سدها یا حتی کمتر جمع کنیم، در برابر آفتاب قرار دهیم؛ تا در بهار و تابستان ۷۵ درصد تبخیر شود
آب در مسیر خود زیست بوم (اکو سیستم) های پیچیده و پیوسته ای با ترکیب خاصی از گیاهان حشرات و حیوانات به وجود آورده است (من الماء کل شیء حی)
اقتصاد ایران قبل از کشف نفت و پی آمد آن استثمار، بر تولید خودکفای کل نیازهای انسان استوار بود.
سابقا به دلیل سردی هوا، بارشها به صورت برف و بر روی کوهها، ماندگار بود. به تدریج برفها آب شده و در زمین جذب میشد. اما اکنون، گسترش شهرها، و وسایل گرمازا و اتومبیلها، سبب گرم تر شدن هوای محیط شده؛ و
کم بارشی و خشکسالی را باور کنیم یا سیلابهای ویرانگر را !!
قهر آسمان را باور کنیم یا مدیریت غلط و عقب مانده را !!!
علیرغم آسیب سیلها فقط صحبت از خارج کردن سریع سیلِ آب شیرین از شهرها و روستاها و جبران خسارت شنیده میشود!! و خوشحالی از بیشتر شدنِ ورود آب و رسوبات به سدهایی که پس از پایان بارشها، به سرعت در مقابل گرمای هوا و بادهای 120-200 روزه تبخیر میشوند!!! و رسوبات و گل و لایی که میماند!!
در برابر وقوع بحرانها، متاسفانه، توجه عمدۀ مسوولان کشور ما، صرفاً محدود به امداد و نجات و یاری رسـاندن بـه آسـیب دیـدگان، جبـران خسارات و بازسازی، پس از وقوع بلایاست؛ و به همین دلیل، همیشه غافلگیر کننده!!! بسیار پر هزینه و مکرر است!!!
«قانون توزیع عادلانه آب» مورخ ۱۳۶۱ ، با عنوان اصلاحیه شماره ۵۸ ۹۷۷ ت ۲۹۱۰۱ ه
مورخ ۱۸/ ۱۲/ ۱۳۸۲ به قانون توزیع ناعادلانه آب تبدیل شد. که در آن کل سهم آب کشاورزی و محیط زیست به وزارت نیرو واگذار گردید.
http://rc.majlis.ir/fa/law/print_version/125629
اما «علت واقعی خالی ماندن سدهای ایران چیست»؟
حجم مخازن سدها در کشور ما دو برابر کل ظرفیت آب سطحی است. پس هر چه تعداد و حجم سدها اضافه شود، میزان آب هر سد کمتر خواهد شد. یعنی اکنون که سدها دو برابر حجم کل آب سطحی کشور است، قاعدتاً حدود نصف مخازن سدها آب میگیرند!
اولین گام:
سد سازی دو برابر حجم آبی کشور و ده برابر حد بحران به جای آبخیزداری و آبخوان داری؛
نتیجه :
- تبخیر بیش از ۷۰ درصد آب پشت سدها
- انتقال آب باقی مانده از تبخیر عمدتاً برای مصارف شهری
