کارخانه های فولاد با وجود مصرف بالای برق و آب، با بی مسئولیتی، و لابیگری به جای سواحل دریا، اغلب در مناطق کم آب و کویری منتقل شده، و با وجود ممنوعیت، به زیان مردم مدام گسترش مییابند!!
آب در مسیر خود زیست بوم (اکو سیستم) های پیچیده و پیوسته ای با ترکیب خاصی از گیاهان حشرات و حیوانات به وجود آورده است (من الماء کل شیء حی)
اقتصاد ایران قبل از کشف نفت و پی آمد آن استثمار، بر تولید خودکفای کل نیازهای انسان استوار بود.
ماهی تیلاپیا میتواند تغییرات دما و شرایط سخت آب مانند کمبود اکسیژن و شوری زیاد و حتی آلودگی شدید فاضلاب را تحمل و از هرنوع مواد غذایی در آب تغذیه کند. که در این صورت آلودگیها جذب بدن ماهی و به انسان منتقل میشود!!
ایران همیشه کشوری کم باران بوده، اما تا زمانی که نحوه کار و زندگی مردم بر هوش و عقل و درکِ خود استوار بوده، این باران کم با آبخیزداری و آبخوانداری و پخش سیلاب، به مخازن زیرزمینی آب هدایت می شد؛ تا هم از تبخیر آن جلوگیری شود؛ هم زمین مرطوب شده و قابلیت سرسبزی بیابد.
پس از مشخص شدن تاثیر سدسازی با حجمِ بیش از ۲۰ درصدِ آب سطحی، برکم شدن و بیش از 40 در صد آن بر جلوگیری از تجدید آب زیرزمینی، آسیب به محیطزیست در مسیر رودها و تبخیر بالای آب، در مخازن سدها و ایجاد خشکسالی و بحرانِ اقتصادی و اجتماعی؛ آمریکا بسیاری از سدهای خود را برای پایدار کردن محیط زیست، جمعآوری و بقیه را تا جای ممکن، با پوششهای مختلف از تبخیر حفظ کرد.
سابقا به دلیل سردی هوا، بارشها به صورت برف و بر روی کوهها، ماندگار بود. به تدریج برفها آب شده و در زمین جذب میشد. اما اکنون، گسترش شهرها، و وسایل گرمازا و اتومبیلها، سبب گرم تر شدن هوای محیط شده؛ و
کاشتِ کهور پاکستانی یا آمریکایی (مهلکترین گیاه مهاجم دنیا) تا کِی به جای ریشه کنی، در میلیونها هکتار از ایران گسترش می یابد؟!
اگر به دنبال آب زیرزمینی تهران می گردید؛ به جنوب شهر تهران و شهر ری سری بزنید!!
رودهای عظیم و دریاچه های فاضلابی که به ناگهان از آن منطقه سر در آورده، همان آب زیرزمینی تهران است که قبلاً با تصفیه کامل فاضلاب در چاه های جذبیِ ساختمانهای شهر تشکیل میشد!!و اکنون، با انتقالِ فاضلاب، به بی آبی و فرونشستِ شهر و آلودگی جنوب شهر، دامن زده است.
هر چاه جذبی یک تصفیه خانه طبیعی است؛ بلکه تنها تصفیه خانه ای است که از عهدۀ رفعِ آلودگیِ کاملِ فاضلاب شهرها با هزینۀ اولیه ناچیز و بازیافت کامل آبِ مصرفی، حتی با گسترش شهر، برمی آید.
