نقش مغفول مانده چاه جذبی در تصفیه کامل فاضلاب و تامین پایدار ِآب پاک و زلال شهرها
چاههای جذبی را که نوعی از سیستم بیوگاز است؛ میتوان هوشمندانه ترین سیستم تصفیه فاضلاب، با اولویت بازیافت آب پایدار شهرها برشمرد.
مراحل تصفیه فاضلاب در چاه جذبی
چاههای جذبی را که نوعی از سیستم بیوگاز است؛ میتوان هوشمندانه ترین سیستم تصفیه فاضلاب، با اولویت بازیافت آب پایدار شهرها برشمرد.
مراحل تصفیه فاضلاب در چاه جذبی
از پروژه هارپ خطرناکتر، پروژه انتقال فاضلاب شهرها با عنوان نیترات داشتن آب زیرزمینی است.
چه از این جهت که همه آبهای روی زمین که ناشی از بارندگی است دارای نیترات است. و ادعای تفاوت آب رودها با آب زیرزمینی برای سرانه ۵ لیتر آب آشامیدنی و خوراکی، جز فریبی برای آلوده سازی و خارج کردن سرانه ٢۵٠ لیتر آبِ پاکِ قابل مصرف نیست!
چه از این جهت که با این فریب، کاملترین سیستم تصفیه طبیعی پسابِ دنیا یعنی چاه جذبی را که در اغلب شهرهای ایران، قرنها مانع بی آبی و فرونشست شهرها میشد، توانستند با هزینه سنگین و به دست خودمان از کار بیاندازند.
ملخهای صحرایی، آفت یا غذای دام؟!
ملخهای صحرایی گرچه آفت کشاورزی هستند ولی برای پرندگان غذای محبوبی محسوب میشوند
استفاده از اردک و غاز برای مقابله با برخی آفتها در بخش کشاورزی در بسیاری از کشورها رایج و مرسوم است.
به عنوان مثال، ملخهای صحرایی غذایی بسیار لذیذ برای اردکها هستند و این اردکها میتوانند گلههای ملخ را بخورند و مانع از خسارت آن به محصولات کشاورزی شوند.
ادعا شده که آب مصرفی آشامیدنی هر نفر در تهران، ۲۵۰ لیتر در روز است؟!! آیا این ادعای درستی است؟در حالی که آب آشامیدنی یک انسان حتی 2 لیتر در روز هم نیست!!
248 لیتر دیگر چه مصارفی دارد؟ جز شستشو، آبیاری و حتی سیفون توالتها!!
آیا برای این مصارف هم باید آبِ شیرینِ آشامیدنیِ بدون نیترات، برای شهرها تامین گردد؟!
حتی به قیمت غصب آب آشامیدنی مناطق دیگر کشور و بی آب گذاشتن نقاط دیگر ایران؟!!
سیستم تصفیه چاه جذبی، ترکیبی است از تصفیه بی هوازی فاضلاب، که آن را به مایع تبدیل می کند؛ و با عبور از دهها متر لایه های زمین، سبب تصفیه کامل و تبدیل آن به آب آشامیدنی با ذخیره در مخازن زیرزمینی،
رودها و دریاچه فاضلاب جنوب تهران قبلا کجا بود؟ و چرا در هر شهری که شبکه انتقال فاضلاب افتتاح میشود، بی آبی مهلکی رخ میدهد؟
متخصصین و مدیران، آب و فاضلاب مدعی هستند علت عدم تجدید آب زیرزمینی شهر تهران، انتقال فاضلاب شهر برای تصفیه به سبک غرب و مدرن فاضلاب نیست؟!!
در ایران، از گذشته، به دلیل آب و هوای گرم کشور، پراکندگی منابع آبی و حجم کم آنها، برای تامین آب، با توجه به توان زمین در تصفیه و بازیافتِ آب، دانشمندان ایرانی، روشهایی کم هزینه و بسیار مؤثر برای جذب آب در زمین از جمله آبخوانداری، آبخیزداری و پخش سیلاب رایج نمودند؛ که سبب افزایش و تجدید آب زیرزمینی؛ و مانع بروز بی آبی، سیلاب و خسارات آنها می شود.
مورد رایج دیگری که سبب مصرف کم آب در مناطق مسکونی و تجدید آب زیرزمینی در شهرهایی با زمین رسوبی میگردد؛ تعبیۀ چاه جذبی، برای فاضلاب بدون کمترین هزینه ای برای دولت، توسط مردم است؛ که
به عکس ادعای مسئولین شرکت آبفا در مورد ضرورت انتقال فاضلاب برای تصفیه جهت جلوگیری از مشکلات زیست محیطی؛* قبل از انتقال فاضلاب جهت تصفیه، فاضلاب به طور طبیعی در چاه های جذبی تصفیه بیولوژیک (بیهوازی) شده، با عبور از لایه های خاک، تصفیه فیزیکی تکمیل و به آب زیرزمینی افزوده و فقط با کلر زنی قابل بازیافت میشد.
ماهی تیلاپیا میتواند تغییرات دما و شرایط سخت آب مانند کمبود اکسیژن و شوری زیاد و حتی آلودگی شدید فاضلاب را تحمل و از هرنوع مواد غذایی در آب تغذیه کند. که در این صورت آلودگیها جذب بدن ماهی و به انسان منتقل میشود!!
سابقا به دلیل سردی هوا، بارشها به صورت برف و بر روی کوهها، ماندگار بود. به تدریج برفها آب شده و در زمین جذب میشد. اما اکنون، گسترش شهرها، و وسایل گرمازا و اتومبیلها، سبب گرم تر شدن هوای محیط شده؛ و